เสียงธรรมจากห้อง “เมตตาภิรมย์กรรมฐาน”
วันอาทิตย์ที่ 29 พฤศจิกายน 2568
เรื่อง วิปัสสนาญาณกำลังจิตตัดเป็นตัดตาย
โดย อาจารย์คณานันท์ ทวีโภค
กำหนดสติในความรู้สึกตัวทั่วพร้อม กำหนดรู้ในกายไล่ความรู้สึกของเราไปยังร่างกายทุกส่วนรู้กายเพื่อปล่อยวางตัดร่างกาย ผ่อนคลายร่างกายกล้ามเนื้อไล่ตั้งแต่ศีรษะใบหน้าคางคอลงไปถึงกาย ลำตัวแขนขา ทุกส่วน ผ่อนคลายร่างกายกล้ามเนื้อพร้อมกับความรู้สึกปล่อยวาง วางร่างกาย วางขันธ์๕ ผ่อนคลายปล่อยวางความรู้สึกที่ยึดมั่นถือมั่นในร่างกาย ปล่อยวางผัสสะในความรู้สึกถึงการมีร่างกาย ปล่อยวางร่างกายเพื่อแยกกายแยกจิต ผ่อนคลายเพื่อปล่อยวางกาย ทรงสภาวะแห่งการปล่อยวางกายนี้จนจิตเข้าถึงความสงบ การเข้าไปสงบระงับในกายสังขารนำความสุข นำความสงบของจิตมาให้ ปล่อยวางกายเพื่อเข้าถึงความสงบของจิต จากนั้นทรงสภาวอารมณ์แห่งการปล่อยวางสงบนี้ เมื่อร่างกายสงบระงับลง กำหนดรู้ในลมหายใจละเอียดเหมือนกับแพรวไหมพลิ้วผ่านเข้าออกในกาย ลมหายใจที่ผ่านเข้าและออกต่อเนื่องสืบต่อตลอดทั้งสายตลอดทั้งกองลม ลมหายใจยิ่งละเอียดลมหายใจยิ่งสงบเบา จิตยิ่งเข้าถึงความสงบความสุขจากสมาธิ ความสงบระงับจากนิวรณ์ ๕ ประการ ความสงบจากความฟุ้งซ่าน อยู่กับลมหายใจสบาย อยู่กับลมหายใจละเอียด ลมหายใจลมปราณสัมพันธ์จิตใจ ยิ่งลมหายใจละเอียดจิตยิ่งละเอียด ยิ่งลมหายใจเบาช้าสงบลงมากเท่าไหร่ จิตยิ่งสงบลงมากขึ้นเพียงนั้น อยู่กับลมหายใจละเอียด สติกำหนดรู้ต่อเนื่องราบรื่นตลอดเชื่อมโยงทั้งลมหายใจเข้าและออก เห็นทั้งลมเข้าและลมหายใจออกสืบต่อ ต่อเนื่องเป็นสายเดียวกัน อยู่กับลมหายใจสบาย ทรงสภาวะอยู่กับลมหายใจที่สงบระงับนี้ กำหนดรู้ในความสงบของใจ เมื่อจิต ลมสงบเบาลง เราเดินจิตเข้าสู่สมาธิเข้าสู่ฌานที่มีระดับความสงบสูงขึ้น ใช้จิตตานุภาพของสมาธิทรงฌาน ๔ กำหนดหยุดจิต นิ่งหยุด กำหนดในจุดที่ลมหายใจนั้นหยุด ปรากฏเป็นดวงแก้ว จิตนิ่งหยุดอยู่กับดวงแก้ว ภาพนิมิตของดวงแก้วค่อยๆใสขึ้นสว่างขึ้น ระยิบระยับขึ้นขยายใหญ่ขึ้นจนกลายเป็นเพชรประกายพรึกสว่าง เชื่อมโยงจิตกับกสิณ กสิณกับจิต จิตคือกสิณ กสิณคือจิตทรงสภาวะจิตของเราตอนนี้คือภาพนิมิตปรากฏเป็นเพชรประกายพรึกสว่างรุ่งโรจน์มีเส้นแสงรัศมีกระจายออกโดยรอบ ๓๖๐ องศา พ้นเลยจากเส้นแสงรัศมีของจิตปรากฏสภาวะความเป็นทิพย์ คือบรรยากาศพร่างพรายเป็นประกายระยิบระยับ ทรงสภาวะที่จิตเป็นปฏิภาคนิมิตเปล่งประกายความสว่างเต็มกำลัง ทรงสภาวะที่เปล่งประกายที่สุด
พอถึงภาคของกสิณ กำหนดภาพนิมิตสัมพันธ์จิตใจ ยิ่งภาพกสิณใสมากเท่าไหร่สว่างมากเท่าไหร่ แผ่รัศมีคลื่นกระแสของจิตออกไปได้มากเท่าไหร่ อารมณ์ใจอารมณ์จิตยิ่งมีความอิ่มเอิบยิ่งมีความสุขยิ่งมีความยินดี อารมณ์กรรมฐานนี้คืออารมณ์ที่บ่งบอกว่าในกสิณจิตนั้นจิตยิ่งเปี่ยมพลัง พลังที่ว่าคือพลังของความเป็นทิพย์มีความสว่างมีความพร่างพราย มีความเป็นเพชรระยิบระยับมากเท่าไหร่จิตยิ่งมีความสุขยิ่งเปี่ยมพลัง กำหนดทรงสภาวะที่จิตเปล่งประกายที่สุดผ่องใสที่สุดจิตเป็นสุขที่สุด ใสแล้วใสขึ้นไปอีก สว่างแล้วสว่างขึ้นไปอีก กระแสคลื่นของเมตตาคือรัศมีจิตให้เป็นกระแสของเมตตาอันไม่มีประมาณ แผ่สว่างออกไปแล้วแผ่สว่างออกไปอย่างไม่มีประมาณ ทรงสภาวะที่จิตมีกำลังสูงสุดเต็มกำลังเช่นนี้ไว้ ประคองอารมณ์ไว้ประคองภาพนิมิตไว้ ประคองความผ่องใสของจิตไว้ ประคับประคองพร้อมกับแผ่เมตตาคลื่นรัศมีของจิตเป็นคลื่นของเมตตาอันไม่มีประมาณสว่างออกไป
จากนั้นอธิษฐานจิตตั้งจิตรำลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า คุณของพระพุทธองค์ คุณของพระธรรม คุณของครูบาอาจารย์หลวงพ่อพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย กำหนดน้อมให้ปรากฏภาพองค์พระขึ้นใจกลางดวงจิตของเราที่เป็นเพชรประกายพรึกนั้นองค์พระเป็นเพชรใสบริสุทธิ์อย่างยิ่ง สว่างอย่างยิ่ง กำหนดน้อมให้เกิดความสว่างความผ่องใสเต็มกำลัง ในขณะที่เราทรงอารมณ์ในพุทธานุสติ ทรงภาพองค์พระ อารมณ์พระกรรมฐานคืออารมณ์ที่จิตของเรามีความนอบน้อมอ่อนโยนต่อพระพุทธเจ้า มีจิตศรัทธามั่นคงอยู่กับพระพุทธเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งจิตถึงพระคือจิตของเรามีกำลังใจที่ปราศจากวิจิกิจฉาความลังเลสงสัยทั้งปวง ความรู้สึกของเราคือภาพพุทธนิมิตของพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุภาพของพระพุทธองค์มาสถิตอยู่ในจิตของเราอย่างไม่มีข้อสงสัย จิตเราเชื่อมกระแสถึงพระพุทธองค์ด้วยความมั่นคงคือไตรสรณคมน์นั้น เราไม่ได้กล่าวเพียงแค่เป็นพุทธะพิธี เป็นพิธีกรรมที่เราต้องสวดกล่าวแต่มาจากจิต มาจากใจของเราที่เข้าถึงไตรสรณคมน์อย่างแท้จริง จิตเชื่อมกับพระพุทธองค์อย่างแท้จริง เมื่อไหร่ที่เรานึกถึง เมื่อไหร่ที่เราเห็นภาพพระ เมื่อไหร่ที่เราทรงภาพพระ จิตเราเชื่อม เรานึกถึงพระพุทธเจ้าบนพระนิพพาน เมื่อไหร่ที่เราทรงอารมณ์ใจได้เช่นนี้เป็นปกติ นั่นก็คือจิตเราตัดสังโยชน์ในข้อวิจิกิจฉาออกไปจากจิต จิตมีความตั้งมั่นในไตรสรณคมน์อย่างแท้จริง *** โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงจุดนี้ถือว่าเป็นการปฏิบัติที่ลัด คือเมื่อไหร่ที่กำลังใจเราถึงจุดนี้ ทุกครั้งที่เราทรงภาพพระ การทรงภาพพระหรือความรู้สึกที่เราเชื่อมกระแสอยู่กับพุทธนิมิต กำลังจิตเราก็กลายเป็นมโนมยิทธิทุกครั้ง ให้เราตั้งกำลังใจไว้เช่นนี้ คนอื่นเขาจะใช้ความยากเย็นอย่างไรในการยกจิตขึ้นมาบนพระนิพพานมาอยู่กับพระพุทธเจ้าพระพุทธองค์ แต่เราให้เราตั้งกำลังใจเป็นมาตรฐานของจิต มาตรฐานของจิตมาตรฐานของการปฏิบัติแต่ละคนมีความแตกต่างกัน แต่ใครที่สามารถตั้งมาตรฐานของตนเองไว้ได้สูง ถ้าภาษาการปฏิบัติก็ถือว่าเราเป็นผู้ที่ฝึกฝนเพาะบ่มตนมาดี เป็นบุคคลที่ทำการเคี่ยวกรำตนเองมาดี เป็นบุคคลที่ฝึกไว้ดีแล้ว เราก็ย่อมมีมาตรฐานในการปฏิบัติที่ไม่เหมือนคนอื่น คนอื่นเขาปฏิบัติสักแต่ว่าปฏิบัติพอเป็นอุปนิสัยคือปฏิบัติไปพอเป็นพิธี ปฏิบัติกันว่ากันไป แต่อันที่จริงพระพุทธองค์ท่านทรงตรัสสอนครูบาอาจารย์หลวงพ่อท่านสอนไว้ว่าการปฏิบัติธรรมทั้งที *** อันนี้มีเสริมขึ้นมาในนิมิตคือไม่ใช่เฉพาะหลวงพ่อพระราชพรหมญาณท่านสอน แต่หลวงปู่ปานท่านสอนด้วยว่าถ้าจะปฏิบัติก็จงปฏิบัติเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ไม่เฉพาะแต่ท่านที่เป็นพระภิกษุสงฆ์ท่านที่เป็นบรรพชิตที่ว่าการบวชนี้เป็นการบวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง แต่หากเราปฏิบัติเพื่อหวังผลสูงสุดคือพระนิพพาน การปฏิบัติของเราเหล่านั้นก็ย่อมต้องชัดเจนอย่างยิ่งในเรื่องการทำพระนิพพานให้แจ้ง ก็ให้เราถามตัวเราเองดูว่าความคล่องตัวในการยกจิตขึ้นมาบนพระนิพพานของเรานั้นมีความคล่องตัวเพียงใด นิพพานให้แจ้ง แจ้งกับจิตของเรา แจ้งกับใจของเราว่าอย่างไรเราขึ้นมาพระนิพพาน ตายเมื่อไหร่เรามาพระนิพพานได้แน่นอน “ แจ้ง ”ภาษาโบราณแปลว่าชัดเจนกระจ่างแก่ใจของเรา ตอนนี้ก็ให้เราสอบทวนกับจิตของเรา ว่าเราเข้าถึงความแจ้งในพระนิพพานมั้ย อารมณ์จิตปัญญาเราอาจจะไม่เข้มข้นกับท่านที่เป็นพระอริยบุคคลที่เข้าถึงพระอรหันตผล แต่อารมณ์จิตของเราแจ้งคือหมดสิ้นความลังเลสงสัยในพระนิพพานมั้ย สิ้นความลังเลสงสัยในคุณพระรัตนตรัยมั้ย สิ้นความลังเลสงสัยในเรื่องกรรม การเวียนว่ายตายเกิดวัฏสงสารมั้ย
ตอนนี้ก็ให้เราน้อมจิตพิจารณาให้เห็นคุณของพระนิพพานให้ชัดเจนที่สุด แล้วก็พิจารณาต่อไป อธิษฐานว่า “ ขอนับแต่นี้การทรงอารมณ์ การทรงพุทธานุสติ จิตของข้าพเจ้าจะยกขึ้นมาบนพระนิพพานทันทีทุกครั้งยังไม่ต้องตั้งท่าไม่ต้องรีรอไม่ต้องมีลีลาอะไร นึกถึงพระ จิตก็ถึงพระ ” ตอนนี้ก็ให้เราทรงอารมณ์จิตอยู่เบื้องหน้าพระกราบท่านด้วยความเคารพอยู่ท่ามกลางมหาสมาคมบนพระนิพพาน จากนั้นก็พิจารณาเอาโลกมาพิจารณา เห็นความไม่เที่ยงเห็นความทุกข์เห็นภัยพิบัติ ลองพิจารณาดูว่าภัยพิบัติต่างๆที่เกิดขึ้น พิจารณาดูอย่างเช่นอุทกภัยที่ภาคใต้หาดใหญ่ความทุกข์มันเกิดมั้ย ความสูญเสียความพลัดพรากจากของรักของเจริญใจ ทรัพย์สินบ้านเรือนรถหรือแม้แต่กระทั่งบุคคลอันเป็นที่รักหรือชีวิตมันเที่ยงมั้ย ให้เราลองนึกภาพกำหนดน้อมจิตพิจารณาในมรณสัญญา กำหนดดูอารมณ์จิตคือใช้เจโตปริญญาณไปดูในอดีตังสญาณ คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตในไม่กี่วันที่ผ่านมา ดูอารมณ์จิตพิจารณาว่าบุคคลที่ประสบภัย บุคคลที่เสียชีวิตอารมณ์จิตของบุคคลต่างๆนั้นเป็นอะไรบ้าง มีความกลัวมั้ยมีความทุรนทุรายมั้ยมีความตื่นตกใจมั้ย แล้วก็กำหนดจิตพิจารณาดูว่าอันนี้ก็คือทำทุกอย่างให้พิจารณาโยนิโสนมัสสิการคือพิจารณาโดยแยบคายและน้อมนำพิจารณามากับใจของเรา คือลองพิจารณาดูว่าถ้าเราอยู่ในสถานการณ์ต่างๆ อยู่ๆปุบปับมีภัยพิบัติเกิดขึ้น เราอยู่ในบ้าน น้ำ มันขึ้นอย่างรวดเร็วขึ้นมาเรื่อยๆเราออกไปไม่ได้และดูถ้าเราจะต้องตายจริงๆเราจะวางอารมณ์ใจอย่างไร เราจะทำอย่างไรเรามีห่วงมั้ยให้เรากำหนดน้อมพิจารณาดูว่าเราวางได้แค่ไหน เราจะตัดใจไปพระนิพพานได้มั้ย หรือเราจะกระเสือกกระสนวุ่นวาย กำหนดพิจารณาดู อันนี้เราน้อมให้เหตุการณ์ต่างๆเป็นครูพระกรรมฐานให้กับเรา ให้เราพิจารณานะตอนนี้นะ อารมณ์จิตเราตัดเป็นตัดตายได้มั้ย ตายเป็นตายไหนๆต้องตายแล้วยังไงเราไม่รอดแน่เราไปนิพพานเพียงจุดเดียว ตายเป็นตายจะสำลักยังไงจิตเราก็พระนิพพานอย่างเดียว ตอนนี้ให้ซ้อมทำได้มั้ย น้ำมาถึงคอละไม่มีใครมาช่วยแน่ มีแต่ขึ้นเรื่อยๆยังไงเดี๋ยวอีกไม่นานเราก็ต้องตายตัดใจได้มั้ย ยกจิตขึ้นไปบนพระนิพพานเลย ตอนนี้พอยกขึ้นไปได้แล้วกำหนดจิตตายเป็นตาย กายข้างล่างตายช่างมันมันจะทุรนทุรายแต่จิตเราเกาะพระพุทธเจ้า เวทนาเกิดความกลัวเกิดไม่สนใจออกกายทิพย์กอดพระบาทพระพุทธองค์ไว้ ทำได้มั้ยแล้วดูกายข้างล่างมันค่อยๆจมไปเรื่อยๆมันตายก็ช่างมันมันจะหายใจไม่ออกก็ช่างมัน แต่กายทิพย์เราเกาะพระบาทพระพุทธองค์ไว้ ในยามที่คับขันที่สุดเรากำหนดลองซ้อมเหตุการณ์แบบนี้ดูกำหนดพิจารณาน้อมมาสู่ตน ความตายมรณสัญญาเป็นของไม่เที่ยง เราเองก็อาจจะมีสถานการณ์ที่จะต้องพบเจอมีเหตุการณ์อย่างไรก็พิจารณาให้หมดคือน้อมมาพิจารณาเป็น ตัดเป็นตัดตายเพื่อพระนิพพานให้หมด เกิดภัยพิบัติอย่างไรเกิดขึ้นในประเทศไทยก็ดี ในต่างประเทศก็ดีพอเกิดปุ๊บก็ให้เรากำหนดพิจารณาเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์แต่ตัดตาย อารมณ์ตัดไปพระนิพพานฝึกอารมณ์ตัดไปพระนิพพาน พอเราฝึกกับเหตุการณ์จำลองสมมติในภัยพิบัติในการตายในการเสียชีวิตที่ปุบปับกระทันหันแบบนี้บ่อยเข้าบ่อยเข้า จิตมันจำเพราะจิตมันจำถ้าเกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นมาจริง เราเคยฝึกเราเคยทวนเราเคยซ้อมอารมณ์มาแล้วพอเราเคยซ้อมอารมณ์มาแล้วมันก็กลายเป็นว่าไม่ยากมาก แต่ถ้าเราไม่เคยซ้อมเลยถึงเวลาเกิดไปเจอเข้า มันนึกไม่ถึงมันนึกถึงพระนิพพานไม่ไหว บางทีกรรมมันตัดรอนจากการที่เราเจอวิบากกรรมต้องตายหลับปุบปับแบบนี้ ดังนั้นยิ่งเราซ้อมมากเท่าไหร่ทุกสถานการณ์ ที่ฮ่องกงตึกไฟไหม้ทั้งตึกคนตายจำนวนหนึ่งเราก็ซ้อมดูว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้เราจะยกจิตไปพระนิพพานยังไงเวทนามันเกิดอย่างไร เราตัดได้แค่ไหนซ้อมมันทุกสถานการณ์ พอเรายิ่งซ้อมทุกสถานการณ์ในการตัดเป็นตัดตายเพื่อพระนิพพานได้มากเท่าไหร่ พอถึงเวลาถ้าเกิดวาระของเรามาถึงจริงๆ กลายเป็นว่านอนหลับแล้วตายไปคราวนี้มันก็กลายเป็นเรื่องที่ง่ายมากจะไปพระนิพพานก็กลายเป็นเรื่องง่าย เพราะเราซ้อมกับเรื่องยากมาก่อน
ดังนั้นให้เราคิดพิจารณาอย่าหวาดกลัวในภัยพิบัติอย่าหวาดกลัวความตาย ให้เราน้อมมาสู่ตนให้เอาเหตุการณ์ภัยพิบัตินั้น มาเป็นครูมาเป็นองค์วิปัสสนาญาณให้เราเห็น เห็นว่าโลกนี้ไม่เที่ยงโลกนี้มันมีความทุกข์โลกนี้มันมีสิ่งที่เกิดฉับพลันตามวาระกรรมที่เราไม่คาดฝัน แล้วก็ฝึกพิจารณาด้วยญาณเครื่องรู้ต่างๆ พิจารณาให้เห็นว่าสุดท้ายการที่เราประสบพบเจอเหตุการณ์ต่างๆ อันที่จริงนั้นเกิดขึ้นจากกรรมและกฎของกรรมในอดีตชาติด้วยกันทั้งสิ้นไม่มีเหตุใดที่มันเกิดขึ้นโดยบังเอิญทุกอย่างเป็นเรื่องของกรรมกำหนดมา พอพิจารณาแล้วใจเราก็จะมีอุเบกขารมณ์ ใจเราก็จะมีความสะดุ้งตกใจในภัยพิบัติในความหวาดกลัวน้อยกว่าคนทั่วไปปกติ ให้เราตอนนี้กำหนดจิตให้มีความสงบเย็นเห็นธรรมดาของมรณานุสติ เห็นความเป็นธรรมดาของความไม่เที่ยงและก็จิตมีความตั้งมั่นมั่นคงอยู่กับพระนิพพาน ทรงอารมณ์ทรงสภาวะความเป็นกายพระวิสุทธิเทพสว่างผ่องใสบนพระนิพพาน เมื่อทรงอารมณ์ได้เต็มที่เต็มกำลังแล้ว เราก็น้อมจิตนะไหนๆเราได้อาศัยเหตุการณ์ต่างๆ บุคคลทั้งหลาย ดวงจิตทั้งหลายเป็นองค์วิปัสสนาญาณในมรณานุสติแล้ว ในอารมณ์ฝึกในอารมณ์ตัดเป็นตัดตายเพื่อพระนิพพานแล้ว เราก็ขอน้อมเอาปฏิบัติบูชาเป็นกำลังบุญจากพระนิพพานแผ่ตรงลงไปยังดวงจิตดวงวิญญาณทั้งหลายของผู้เสียชีวิตทั้งที่พบเจอร่างแล้ว แล้วก็ยังไม่พบเจอร่าง แผ่เมตตาสว่างลงไปนะเป็นกระแสบุญเป็นกุศลปรับภพภูมิ ขอท่านทั้งหลายจงได้อนุโมทนาสาธุในบุญแห่งการเจริญพระกรรมฐาน บุญของทานคือมหาสังฆทานในวันนี้ บุญของการรักษาศีลของข้าพเจ้าทั้งหลาย บุญแห่งการเจริญพระกรรมฐานจนถึงอารมณ์พระนิพพานอารมณ์วิปัสสนาญาณ อารมณ์ฌานสมาบัติ ขอเป็นบุญใหญ่บุญศักดิ์สิทธิ์ปรับภพภูมิเชื่อมกระแสกับพุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ กระแสของพระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย แผ่เมตตาลงไปยังดวงจิตที่เสวยความทุกข์ทั้งมนุษย์ก็ดีทั้งสัตว์ก็ดี น้องแมวน้องหมามดแมลงสัตว์เล็กสัตว์น้อยทั้งหลายที่เสียชีวิตในมหาอุทกภัย ขอจงโมทนาบุญกำหนดน้อมนะให้เห็นนะเห็นมั้ยดวงจิตดวงวิญญาณเค้าพนมมือไหว้ บางคนจิตก็ยังฝังจมอยู่ ยังรู้สึกว่าอยู่ในน้ำอยู่ก็กำหนดแผ่เมตตาให้สว่างให้บุญมาหนุนให้เขาลอย ให้ปรากฏทิพยสมบัติอันเกิดขึ้นจากทาน มหาสังฆทาน ขอเธอทั้งหลายท่านทั้งหลายจงโมทนาบุญของข้าพเจ้า ท่านทั้งหลายเพียงสาธุบุญก็สำเร็จ สาธุบุญก็สำเร็จ สาธุบุญก็สำเร็จ เปลี่ยนมั้ยลองกำหนดจิตดูนะ กายทิพย์เปลี่ยนมั้ยสว่างขึ้นใสขึ้นปรับภพภูมิขึ้นนะ
สำหรับวันนี้เราก็ตั้งจิตตั้งใจว่า หลังจากที่อาจารย์สอนคืนนี้เราก็จะทรงอารมณ์ ทรงอารมณ์จิตทรงอารมณ์พระนิพพานให้มากที่สุด พิจารณาในเรื่องการปล่อยวางการตัดเป็นตัดตายให้มากขึ้น ละเอียดขึ้นลึกขึ้นกว่าเดิม สำหรับวันนี้เนื่องจากพรุ่งนี้อาจารย์ต้องสอน ต้องเดินทาง ต้องตื่นแต่เช้าก็จะขอสอนไม่ยาวมากให้เราไปปฏิบัติต่อ ตอนนี้ก็ให้เราทุกคนอาราธนากระแสจากพระนิพพานแผ่เมตตาอันไม่มีประมาณ ลงไปใน ๓ ภพภูมิ นับตั้งแต่ภพของอรูปพรหมทั้ง ๔ พรหมโลกทั้ง ๑๖ชั้น อากาศเทวดาทั้ง ๖ชั้น รุกขเทวดา ภุมเทวดาทั่วอนันตจักรวาลทุกดวงดาว ภพกลางอันได้แก่มนุษย์และสัตว์เดรัจฉานที่มีขันธ์๕ กายเนื้อกายหยาบทุกดวงดาวทั่วอนันตจักรวาล แผ่เมตตาให้กับโอปปาติกะสัมภเวสีทั่วจักรวาล แผ่เมตตาลงไปยังเปรตอสูรกายทั้งหลายสัตว์นรกทั้งหลายทุกขุมลึกลงไปถึงที่สุดคือโลกันตมหานรก ขอสรรพสัตว์จงประสบแต่ความสุขพ้นจากความทุกข์พ้นภัยจากวัฏสงสารเข้าถึงพระนิพพานอันเป็นบรมสุข ขอละทิ้งบาปกรรมอกุศลความอาฆาตแค้นพยาบาทชำระจิตให้ผ่องใสด้วยเมตตาด้วยพรหมวิหาร ๔ ขอจงมีจิตที่เป็นสัมมาทิฐิ รู้ความผิดชอบชั่วดี รู้ดีรู้ชั่วรู้บุญรู้บาปมีหิริโอตัปปะขอกุศลจงเข้าสู่จิตสู่ใจทุกดวง ขอกระแสบุญจงชำระล้างดวงจิตทุกดวง ขอความสว่างจงดับความมืดบอดในจิตทุกดวง ขอปัญญาจงเป็นแสงสว่างท่ามกลางความเขลาอวิชชาทั้งปวง
จากนั้นกำหนดนะกราบลาทุกท่านทุกๆพระองค์แล้วก็น้อมกระแสบุญจากพระนิพพานกระแสพุทธานุภาพลงมาคลุมคุ้มครองชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ กำหนดน้อมจิตเราให้สว่างที่สุดใสที่สุดกายพระวิสุทธิเทพของเราสว่างที่สุด เมื่อกายเราสว่างที่สุดแล้วกราบลาแล้วก็พุ่งกายทิพย์เรากลับลงมายังกายเนื้อคลุมกายน้อมกระแสบุญลงมาคลุมชำระล้างฟอกธาตุขันธ์ ผมขนเล็บฟันหนังกลายเป็นแก้วใสสว่างกระดูกเส้นเอ็นหลอดเลือดกล้ามเนื้อทุกส่วน เซลล์ทุกเซลล์อาการทั้ง ๓๒ อวัยวะภายในทุกส่วนกลายเป็นแก้วใสสว่าง ธาตุธรรมฟอกธาตุขันธ์ชำระล้างโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง ธาตุธรรมฟอกธาตุขันธ์สลายล้างมลทินเครื่องเศร้าหมองทั้งกายและจิต ขับสลายอวิชชาคุณไสย บาปเคราะห์วิบากอุปสรรคให้บรรเทาเบาบางคลายตัวลงไปด้วยกำลังของบุญฤทธิ์ ขอวิบากเครื่องขัดข้องเครื่องขัดขวางทั้งหลายคลายตัวสลายตัวไป ขอบุญจงหล่อเลี้ยงเซลล์ทุกเซลล์ร่างกายทุกส่วน ขอกระแสบุญกระแสความเป็นทิพย์ความผ่องใสหลั่งไหลหล่อเลี้ยงร่างกายธาตุขันธ์ หล่อเลี้ยงจิตด้วยกำลังของบุญ หากจิตเราเผลอไผลคิดไปในอกุศลก็ขอให้เทพพรหมเทวาดลใจให้จิตเราทรงไว้อยู่ในกุศล ขอให้จิตเราทรงไว้ในบุญ จิตเราทรงไว้ในความดี ขอให้บุคคลที่อยู่ใกล้เราจงมีแต่บุคคลที่เป็นกัลยาณมิตรบุคคลที่เป็นสัมมาทิฐิ บุคคลที่เปี่ยมไปด้วยเมตตาพรหมวิหาร ๔ บุคคลที่อยู่ใกล้จงเป็นแต่คนบุญที่เป็นคนบุญอย่างแท้จริง จิตบริสุทธิ์อย่างแท้จริง มีจิตเป็นกุศลอย่างแท้จริง จากนั้นน้อมจิตนะค่อยๆหายใจเข้าช้าๆลึกๆ ๓ ครั้ง พุทโธธัมโมสังโฆ ให้จิตเราผ่องใสกำหนดให้จิตของเราผ่องแผ้วเบิกบาน กำหนดจิตของเรานะ โมทนาสาธุกับกัลยาณมิตรทุกคนในบุญที่ร่วมสร้างบำเพ็ญทั้งที่เราได้ร่วมบุญถวายมหาสังฆทานในวันนี้ ๑๕ ชุด ร่วมบุญต่างๆถวายพระพุทธรูป สร้างกุศลจากการเจริญพระกรรมฐาน แผ่เมตตาปรับภพภูมิช่วยเหลือส่วนรวม ก็ขอให้บุญนี้เทพพรหมเทวาที่รักษาท่านได้โมทนาสาธุด้วยทุกอย่างทุกประการ
สำหรับวันนี้ก็ขอโมทนาบุญกับทุกคนให้เราทุกคนมีความสุขความเจริญในธรรมสำหรับพรุ่งนี้ก็จะเป็นคอร์สเมตตาสมาธิที่สมาคมศิษย์เก่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยนะ ซึ่งพรุ่งนี้ก็อาจจะมีข้อที่ติดขัดรบกวนบ้างเนื่องจากทางจุฬาลงกรณ์สมาคมศิษย์เก่าจุฬาจำเป็นต้องใช้สถานที่บางส่วนหน้า ที่ส่วนของการลงทะเบียนนั้น แล้วก็ส่วนที่เป็นลานจอดรถส่วนหนึ่งในการเปิดรวบรวมข้าวของที่จะเปิดรับบริจาคไปช่วยหาดใหญ่น้ำท่วม ดังนั้นการเดินทางถ้าเป็นไปได้ก็พยายามมารถสาธารณะหรือคาร์พูล คือติดรถกันมาแล้วก็พรุ่งนี้ก็ยังอาจจะพอมีที่ว่างอยู่บ้างนิดหน่อยสำหรับใครที่สนใจตัดสินใจนาทีสุดท้ายก็อาจจะพอ Walk in มาได้แต่เรื่องอาหารอาจจะต้องดูแลตัวเอง แล้วก็มาแต่เช้าพยายามลงทะเบียน สำหรับพรุ่งนี้ก็จะมีวาระพิเศษก็จะมีการแจกของขวัญสำหรับคนที่ตั้งใจมาด้วย ดังนั้นพรุ่งนี้ก็ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าพลาดจัดอีกทีปีหน้าก็ยังต้องดูเหตุการณ์ไม่รู้ว่าจะจัดเปิดอีกเมื่อไหร่ เพราะว่าทางจุฬาก็อาจจะจำเป็นต้องใช้สถานที่ในการสร้างตึกใหม่ ดังนั้นหนนี้มาได้รีบมา เหตุการณ์ภัยพิบัติมันก็อาจจะเกิดขึ้นเร็วขึ้นดังนั้นการที่เราไม่ประมาทเร่งการปฏิบัติก็เป็นสิ่งที่สมควร ดังนั้นขอให้เราทุกคนตั้งใจปฏิบัติสม่ำเสมออย่าประมาทเหมือนปัจฉิมโอวาทของพระพุทธองค์ จงอย่าประมาทในการทั้งปวง อย่าประมาทในวัย อย่าประมาทในเวลา อย่าประมาทในวาระ อย่าประมาทในแต่ละสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าไม่เป็นไม่เกิดไม่เจอไม่ประมาทในการทั้งปวง สำหรับวันนี้ก็ขอโมทนาบุญกับทุกคนสำหรับพรุ่งนี้ตอนกลางคืนอาจารย์ก็ของดเนื่องจากสอนมาเต็มวันเต็มที่แล้วใช้พลังไปเยอะ สอนอีกครั้งนึงก็คาดว่าจะเป็นสัปดาห์หน้าซึ่งก็จะรอประกาศต่อไปสำหรับวันนี้ขอโมทนาบุญกับทุกคนสวัสดี
ถอดเสียงเรียบเรียง โดย คุณธรรมฉันทะ
